Dla wielu osób kluczową właściwością fundacji rodzinnej i korzyścią z jej założenia będzie fakt, że dochody osiągane z działalności fundacji, w tym np. ze sprzedaży udziałów czy akcji, dochody z najmu nieruchomości oraz dochody odsetkowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym i mogą być wielokrotnie reinwestowane bez takiego opodatkowania – dopóki nie nastąpi wypłata świadczeń na rzecz beneficjentów.

Obowiązek podatkowy po stronie fundacji pojawia się dopiero w momencie wypłaty przez fundację rodzinną świadczeń na rzecz beneficjentów. Wówczas fundacja będzie zobowiązana odprowadzić podatek CIT w wysokości 15%.

Zwolnienie o charakterze podmiotowym dotyczy działalności gospodarczej, która mieści się w zakresie działalności dozwolonej ustawą o fundacji.

W przypadku wykonywania przez fundacje rodzinną innej działalności niż ta dozwolona ustawą, fundacja rodzinna będzie zobowiązana do zapłaty podatku CIT od uzyskanego dochodu w stawce sankcyjnej wynoszącej 25%.

Z tytułu otrzymanych świadczeń oraz mienia otrzymanego po rozwiązaniu fundacji, beneficjenci będą zobowiązani co do zasady do zapłaty podatku PIT w wysokości 15%.

Wolne od podatku PIT będą przychody fundatora oraz osób będących w stosunku do fundatora najbliższą rodziną (małżonek, zstępny, wstępny, pasierb, zięć, synowa, rodzeństwo, ojczym, macocha i teściowie). Beneficjenci będący w drugiej i trzeciej grupie podatkowej, czyli odpowiednio dalsza rodzina fundatora oraz pozostałe osoby, podlegają pod opodatkowanie PIT odpowiednio w wysokości 10% oraz 15%.

Fundator wnosi do fundacji aktywa bez wydawania mu ekwiwalentu (w przeciwieństwie np. do aportu aktywów do spółki handlowej). Wniesienie mienia do fundacji rodzinnej w celu pokrycia funduszu założycielskiego nie powoduje obowiązku zapłaty podatku, z uwagi na zwolnienie podatkowe, które dotyczy wszystkich przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie funduszu założycielskiego.